Neustrašiva krotiteljica

Stari narodi Srednje Amerike obožavali su je od pamtiveka, a ime po kom je poznata danas potiče od starogrčkog daman ili damia, što znači ‘pripitomiti, zauzdati’. Damiana ili damjana je divlja, jedinstvena, ali ima moć da pripitomi i obuzda - kao da je čitav kosmos sažet u jednoj biljci, jin i jang u malom. I to nije slučajno, jer damjana mnogo toga ume, između ostalog i da otvori put za dolazak novog života.

Stare Maje i Asteci su koristili, a njihovi potomci i dalje naširoko koriste lišće i stabljiku ove žbunaste biljke, ne samo kao afrodizijak po čemu je najpopularnija, već i za opuštanje, poboljšanje varenja, popravljanje raspoloženja, ili da jednostavno uživaju u njenom ukusu kao što mi uživamo u kafi. Smatra se je bila deo prvobitnog recepta za margaritu, a ’damiana margarita’ je i dalje veoma popularan koktel u Meksiku. Kada su Evropljani uvideli lekovita svojstva ove biljke, ubrzo je uvrštena u farmakopeje, u kojima je okarakterisana kao biljka koja smanjuje anksioznost, neuroze, potištenost koja umanjuje seksualne performanse (u Velikoj Britaniji), kao i lišće pogodno za tonik koji ima sposobnost da odagna preteranu mentalnu aktivnost i ojača slabe nerve (u Nemačkoj).